Πόσα καντάρια(μονάς βάρους πολλών κιλών...φευ) βλακόμουτρο, θα πρέπει να είναι κάποιος...«υπεύθυνος» «προϊστάμενος» εκεί στην Ελληνική Αστυνομία, ώστε να έχει δώσει εντολές εις τους υπηρετούντας εις το...τηλεφ(ο)νικόν κέντρον Αμέσου Δράσεως(100), πως όταν τηλεφωνεί τις , για να ζητήσει ν' αποσταλόύν δυνάμεις σε κάποιο σημείο, ώπου μόλις πριν λίγο εκδήλώθηκε φωτιά λόγω βομβιστικής επιθέσεως, θα πρέπει να δώσει ονοματεπώνυμο και αριθμό τηλεφώνου όταν: Πας τις δύναται να διαθέτει έναν αριθμό κυψελωτού τηλεφώνου με κάρτα, άρα πουθενά κατεχωρημένο, και από την άλλη να δώσει ένα ονοματεπώνυμο όοο,τι του κατέβει.
Κι αλλοιώς: Μόλις λοιπόν εξερράγη πυρκαϊά σε μια Τράπεζα ή μια Εκθεση Αυτοκινήτων(σύνηθες φαινόμενον επί των μαύρων ημερών που ζούμε ορθόν?). Διερχόμενός τις, επιθυμεί να ειδοποιήσει ΑΠΟ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΘΑΛΑΜΟ(πανήβλακα εντολεύ) την Αστυνομία και την Πυροσβεστική. Γιατί θα πρέπει να αναφέρει ΚΑΙ ονοματεπώνυμον ΑΦΟΥ πας τις δύναται Α Τ Ε Λ Ω Σ -γαμώ τα μυαλά που κουβαλάτε εκεί στα θεσμικά΄όργανα(όργανα ονομάζουμε και τα...μπουζούκια ε?)-να τηλεφωνήσει εκ τηλεφωνικού θαλάμου, στις Υπηρεσίες Εκτάκτου Ανάγκης ζητώντας ΒΟΗΘΕΙΑ ναι? Κι απ' την άλλη ε, είπα π.χ. Γιαντοχουάντα Ουαμπακερία γιατί η Εθνικότης μου είναι Σριλανκανιανή, αλλά επειδή διαμένω στην Ελλάδα από...20ετίας, ομιλώ και γράφω την Ελληνικήν ευχεραισθέρως πολλών...«Ελλήνων»(φευ). Κι εσύ «κυρά» μου από το τηλεφ(ο)νικό κέντρο Αμέσου Δράσεως τί θα γράψεις στα επίσημα χαρτιά σου αν...καταλάβεις το ονοματεπώνυμο(sic)? Διότι ως που να καταλάβεις και να γράψεις ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ γαμώτο.
Αντε...γειά
Σημ. Yandohuanda Uambaceria στα Σριλανκανιανά σημαίνει...Α'Ι'...ΓΑΜΗΣΟΥ...
Friday, January 30, 2009
Sunday, January 25, 2009
...Ασύμμετρος Απειλή...
Ασύμμετρος απειλή...
Η ιστορία ταλαιπωρία άρχισε το...1992.
Δούλευα στο ραδιόφωνο του Κουρή από το 1990, με αμοιβή...80,000 δρχ. δίχως...ασφάλιση(την μισή μου ζωή, εργαζόμουν ανασφάλιστος, διότι...διότι μεταξύ ανεργίας-ανέχειας, ή εργασίας ανασφάλιστης ε, διάλεγα το δεύτερο).
Ο Μπάμπης(ταμίας του Κουρή) πλήρωνε όποτε είχε...κέφια...
Το πράγμα τσουλούσε όπως τσουλούσε, μέχρι που κάποια ημέρα ο Μπάμπης μας ανεκοίνωσε ότι, όποιος θέλει να συνεχίσει να πληρώνεται, θα πρέπει να βγάλει Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.
Τί πράγμα ήταν αυτό δεν γνώριζα, αλλά μιά φίλη συμβολαιογράφος, τσακ-μπαμ σε δυό ημέρες το τακτοποίησε. Και απ' εδώ αρχίζει το δράμα.
Ο Μπάμπης το βιολί του, με καθυστέρηση 3~4 μηνών, έδινε και κάτι τις έναντι.
Ερχεται και το πρώτο μπουγιουρντί, από το ΤΕΒΕ, να πληρώσω, και με έκπληξη βλέπω ότι το τίμημα της ασφάλισης σε σχέση με τα έσοδά μου, είναι κομματάκι τσουχτερό...δηλαδή άκουσον-φρίξον...20,000 δρχ. Δηλαδή όσα πλήρωνε και ο π.χ. Χ"νικολάου με τις μισθάρες του, να πληρώσει και ο μισθωτός των 80,000 δρχ. ΕΛΕΟΣ κυρ Κόντε(Κόντος ο Δ/τής του ΤΕΒΕ) λίγο μυαλό δεν έχετε? Εμ, από πού περίσσεψε για να...πάρετε κι εσείς?
Οι μήνες έτρεχαν, ο Μπάμπης πλήρωνε με το σύστημα...Κουρή, και το ΤΕΒΕ απαιτούσε.
Μαζεύθηκαν, μαζεύθηκαν τα απαιτητά ποσά του ΤΕΒΕ και έφθασαν στο ποσόν περίπου του 1,500,000 δρχ.
Μου στέλνουν και ένα χαρτί, μ' εκείνα τα "νόστιμα" απειλητικά που συντάσσονται από τις νομικές υπηρεσίες των "ασφαλιστικών" Ταμείων, ότι το χρέος σας ανέρχεται στο ποσόν κ.τ.λ. και εάν δεν το εξοφλήσετε εντός της αναγραφομένης προθεσμίας, θα προβούμε σε κ.τ.λ.
Ωραία όλα αυτά, αλλά άμα δεν έχω έσοδα, ή τα έσοδά μου είναι ισχνά, πώς να σας εξοφλήσω βρε παιδιά?
Οι διάφοροι "σύμβουλοι" φίλοι και τα ρέστα, μου είπαν να πάω να κλείσω τα βιβλία μου με το ΤΕΒΕ, να διαγραφώ κ.τ.λ. Αλλά για να κλείσουν τα βιβλία, θα πρέπει να τους εξοφλήσω, Εμ, πώς να τους εξοφλήσω, αφού ΔΕΝ έχω μία, γαμώ την ατυχία μου?
Εδώ σε θέλω μάστορη.
Κάποια ημέρα, καταφθάνει κι ένα "νόστιμο" χαρτάκι, που έγραφε ότι επεδικάσθη το ποσόν των κ.τ.λ. και εντός προθεσμίας τάδε, είσθε υποχρεωμένος να το εξοφλήσετε και τα ρέστα.
Και ο Κουρής έπρεπε να πληρώνει, αλλά...ΔΕΝ πλήρωνε...
Ο καιρός περνούσε, μέχρι που τα κυβερνητικά "σαΐνια" της εποχής, αποφασίζουν να απαιτήσουν τα χρεωστούμενα, με διακανονισμό.
Ε, έτρεξα κι εγώ να τύχω αποδέκτης του "ευεργετικού" αυτού συμβιβασμού, και μου κόβουν ένα κουστουμάκι, των 150 € μηνιαίως-είχαμε περάσει στην εποχή του € πλέον-το οποίον θα κρατούσε ούτε λίγο ούτε πολύ, 2 χρόνια και κάτι ψιλά...
Τους έδειξα και το...ολοκάθαρο μπλοκ εισπράξεων, βάσει του οποίου είχα να πληρωθώ από το...1995, και μου έκλεισαν τα βιβλία μέχρι εκείνη την χρονιά. Νάναι καλά τα παλληκάρια.
Εν τω μεταξύ εκκρεμούσε μήνυση του ταμείου από καιρό.
Ερχεται η κλήτευση, να παρουσιασθώ ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά ε, ήμουν ανακουφισμένος κομματάκι, διότι είχα αρχίσει να πληρώνω τα ποσά του διακανονισμού.
Παρευρίσκομαι στο Δικαστήριο, και όταν με καλεί η πρόεδρος ανακοινώνουσα τ' όνομά μου, ο νομικός εκπρόσωπος του ΤΕΒΕ, της δηλώνει ότι ο κλητευθείς κατηγορούμενος, ευρίσκεται εις διαδικασίαν αποπληρωμής μέσω διακανονισμού και κάτι σημείωσε εκεί η γραμματεύς του προεδρείου, και με αφήνουν ελεύθερο πάσης κατηγορίααας. Αυτά το 2003 ωραία?
Ολα καλά κύλησε και ο καιρός, εξόφλησα κανονικά και φθάνουμε στον Αύγουστο του 2008.
Ημέρα Τρίτη 19, και περί ώραν 14ην, πηγαίνω στον Πριόβολο, ν' αγοράσω κάποιες τσιμούχες για τις βρύσες και κάποια άλλα πραγματάκια.
Στην διαδρομή από τον Πριόβολο στο σπίτι χάνω το τσαντάκι με όοολα τα υπάρχοντα σ' αυτό + περίπου ένα 500άρι €. Ευτυχώς είχα προλάβει να ππληρώσω στην Τράπεζα την δόση του δανείου για την μοτοσυκλέττα. Πάλι καλά.
Εναγωνίως αφού τηλεφώνησα για ν' ακυρώσω πιστωτικές κάρτες κ.τ.λ. μετέβην εις το οικείον Αστυνομικόν Τμήμα, να δηλώσω την απώλειαν των Δημοσίων εγγράφων και τα ρέστα.
-Πώς λέγεσθε? Μ' ερωτά ο αξιωματικός.
Πληκτρολογεί τα στοιχεία μου και...κάτι δεν πάει καλά.
Με συνοδεύει στο επάνω όροφο, κι εκεί μου ανακοινώνουν ότι μμμ, εναντίον μου εκκρεμεί διακαστική απόφαση ερήμην μου, με ποινή φυλάκισης 8 μηνών από το...2003, λόγω οφειλής εις το ΤΕΒΕ.
Ωπα? Μα, Κύριοι έχει εξοφληθεί το χρέος αυτό από τον Ιανουάριο του 2006, όταν και επλήρωσα την τελευταίαν δόση.
-Ναι αλλά εδώ(στο διαβολομηχάνημα) ευρίσκεσθε χρεωμένος με αυτήν την ποινήν. Δυστυχώς είσθε υπό κράτησιν.
Κι αρχίζει το μαρτύριο...το μαρτύριο που κράτησε...19 ώρες.
Υπ' όψιν ότι λόγω εργασιών που έκανα στο σπίτι, η εμφάνισή μου ήταν...άστα να πάνε + το ότι δεν φορούσα και παπούτσια, απαραίτητο αξεσουάρ του αστικού "καθωσπρεπισμού"...
Επειδή κάθε κρατούμενο τον θεωρούν εν δυνάμει και ύποπτον φυγής, οι ματιές τους ήταν καρφωμένες επάνω μου συνεχώς διακριτικώς μεν αλλά...ενοχλητικώς δε, επειδή ευρισκόμην αδίκως σε αυτή την κατάσταση.
Σε λίγο με συνοδεία(φευ), έρχομαι σπίτι για να φορέσω παπούτσια, ένα πουκάμισο, και να πάρω το φορτιστή του κινητού τηλεφώνου, που θα μου ήταν απαραίτητο, για να διευκωλύνω τις επικοινωνίες μου. Τοσο πολύ στο κινητό δεν είχα μιλήσει άλλη φορά.
Ειδοποιώ αφεντικό, φίλους γνωστούς, και σε χρόνο ντε-τε, το είχαν μάθει όοολοι.
Ευτυχώς ο Μάριος(Φίλος) μου στέλνει έναν δικηγόρο(όσο νάναι η παρουσία υπηρέτου της Θέμιδος μετρά...) και ο οποίος αναλαμβάνει το ξεμπέρδεμα της υπόθεσης.
Προϊόντος του χρόνου, κι επειδή το οικείον τμήμα δεν διαθέτει χώρον κρατητηρίου, θα έπρεπε να με μεταφέρουν εις το Ν. Ηράκλειον. Εκεί μετάγονται οι κρατούμενοι των αστυνομικών τμημάτων τα οποία δεν διαθέτουν κρατητήρια.
Ευτυχώς κατόπιν παρεμβάσεως του Στάθη(γνωστός μου αστυνομικός) εκρατήθην στο οικείον, προκειμένου να διανυκτερεύσω, μέχρι την προσαγωγή μου στην ΓΑΔΑ, μετά στην Εισαγγελία και τα ρέστα.
Εκαθόμουν εκεί στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας, ο οποίος είχε και γραφική εργασία αρκετή η οποία κάποια στιγμή διεκπεραιώθη, και μου είπε ότι επειδή θέλει να βγεί έξω στο προαύλιο να καθήσει με τον φρουρό(τί να κάθεται να κάνει μόνος τους στο γραφείο?) θα πρέπει να με...σιγουρέψει με...βραχιολάκι στο κάγκελο του κλιμακοστασίου, διότι...διότι ναι μεν τον διαβεβαίωνα ότι δεν έχω λόγους να αποδράσω, αφού ήμουν πλέον πάσης αμφιβολίας, σίγουρος ότι η απαλλαγή μου την ημέρα που θα ξημέρωνε θα ήταν βεβαία, αλλά εκείνος δεν το γνώριζε, κι επειδή(όπως κομψά μου εδήλωσε)έχουν δει πολλά τα μάτια του, με κλείδωσε στο κάγκελοοο.
Το συναίσθημα δεν είναι και ότι καλύτερο...
Ευτυχώς επετράπη στον Κώστα(κατά κόσμον Μπάμπο)φίλο από 8ετίας, να καθήσει κοντά μου και να μου κάνει παρέα μέχρι το πρωί. Νάναι καλά και επιφυλάσσομαι να ανταποδώσω στο μέλλον.
Κατά τις 9 το πρωί, ξεκινάμε για την ΓΑΔΑ. Εκεί λοιπόν ψυχοπλακώνεσαι για τα καλά. Μιά αίθουσα γεμάτη κάθε λογής υπόκοσμο, εν αναμονή της διαδικασίας ελέγχου των δακτυλικών αποτυπωμάτων(τα οποία μου είχαν πάρει ήδη στο οικείον) τα οποία όμως ΔΕΝ τα πέτυχαν καλά, και μου ξαναπήραν στην ΓΑΔΑ, μετά φωτογράφηση απ' όλες τις πάντες, και εν συνεχεία στη Εισαγγελία ώπου αναμέναμε και τον συνήγορο με το βεβαιωτικόν έγγραφον του ΤΕΒΕ, ότι δεν χρωστώ πλέον.
Εκεί να ιδείς. Αλλη ψυχοπλακωτική κατάσταση.
Το...βραχιολάκι σε όλο του το μεγαλείο.
Σημ. Ευτυχώς εκτός από την δέσμευσή μου στο κάγκελο του κλιμακοστασίου την νύκτα, όλη η υπόλοιπη συνοδεία μου ήταν διακριτική-ανθρώπινη εκ μέρους των συνοδών μου και τους ευχαριστώ διά την κατανόηση που επέδειξαν. Ε, κάπου είχαν πειστεί από τα λεγόμενά μου ότι ήμουν αθώος κι έτσι δεν συνέτρεχε λόγος απόπειρας δραπετεύσεως.
Η συνέχεια τώρα. Καταφθάνει και ο συνήγορος Σωτήρης, με την βεβαίωση, αλλά έλα που κάποιο στοιχείο έλλειπε(πάλι?) και ξανά-μανά έτρεχε στην Αγ. Παρασκευή, για να του δώσουν άααλλο συμπληρωματικό χαρτί, προκειμένου η δύσκαμπτος δικαιοσύνη να πεισθεί περί της αθωότητάς μου και να με αφήσει ελεύθερον.
Το μαρτύριο εκεί στη Εισαγγελία κράτησε περίπου 3 ώρες, και κατά την 1 η ώρα επί τέλους είχα το απαλλακτικό χαρτί στα χέρια μου, το οποίον όμως διάβασον και φρίξον, θα πρέπει να φέρω μαζί μου συνεχώς, μέχρι κάποιος κηφήνας του δημοσίου αξιωθεί να πληκτρολογήσει τα καθέκαστα, και έτσι να σβησθεί η δίωξή μου απ' τα τερματικά της Αστυνομίας όοολης της Χώρας, διότι ακόμη είμαι..."καταζητούμενος", και ποιός ηξεύρει για πόσον καιρό ακόμη.
Σ' όοολη την διάρκεια των 19 ωρών "παρανόμου" κράτησης, έπινα μόνον νερό, ΔΕΝ χρειάσθηκε να πάω προς...νερού μου(καλό κι αυτό) διότι όταν με πνίγει η αδικία όοολες οι λειτουργίες φαίνεται αναστέλλονται(τίς οίδεν), και όοολος αυτός ο εφιάλτης θα μου μείνει αξέχαστος, που τώρα αποστασιοποιημένος έστω και για τόσο λίγο χρονικό διάστημα, αναλογίζομαι τους κρατουμένους του Γουαντάναμο καί τόσων άλλων περιοχών στον Πλανήτη μας, που κρατούνται δίχως να ξέρουν γιατί, και το χειρότερο δίχως να γνωρίζουν μέχρι πότε.
Σημ. Η ταλαιπωρία μου αυτή ήταν αποτέλεσμα της ολιγωρίας του(ποίου άραγε?) μανδαρίνου ο οποίος ...ως ώφειλε, να με απαλλάξει της ποινής, πληκτρολογώντας σχετικώς τα δέοντα από...5ετίας..."εξέχασεν"... Ε Λ Ε Ο Σ.
Και πούσαι. Ισως έχοντας αποβιώσει πλέον, στα τερματικά ακόμη να φέρομαι ως...καταζητούμενος...
Πιάστε τον...πούστη στο ΤΕΒΕ, ο οποίος έγραψε στ' αρχίδια του ή στο μουνί της(αναλόγως φύλου) την ενημέρωση προς την εισαγγελία, εάν όμως ενημέρωσε, τότε κόψτε τον κώλο της άλλης πουστάρας στην εισαγγελία, η οποία εάν έλαβε την εντολή να με διαγράψει από την «φυγοδικία» μου ΟΛΙΓΩΡΗΣΕΝ. Ε, βρείτε τα κουφάλες. Τώρα τί να βρείτε εις το κωλοχανείον ΕΛΛΑΣ...άστο...γαμώ την ατυχία μου.
ΥΓ Οσοι με αδίκησαν(εις εξ' εκείνων και ο Ωνάσης...) ΔΕΝ είχαν καλό τέλος γκε-κε, εμ πώς αλλοιώς?...
Η ιστορία ταλαιπωρία άρχισε το...1992.
Δούλευα στο ραδιόφωνο του Κουρή από το 1990, με αμοιβή...80,000 δρχ. δίχως...ασφάλιση(την μισή μου ζωή, εργαζόμουν ανασφάλιστος, διότι...διότι μεταξύ ανεργίας-ανέχειας, ή εργασίας ανασφάλιστης ε, διάλεγα το δεύτερο).
Ο Μπάμπης(ταμίας του Κουρή) πλήρωνε όποτε είχε...κέφια...
Το πράγμα τσουλούσε όπως τσουλούσε, μέχρι που κάποια ημέρα ο Μπάμπης μας ανεκοίνωσε ότι, όποιος θέλει να συνεχίσει να πληρώνεται, θα πρέπει να βγάλει Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.
Τί πράγμα ήταν αυτό δεν γνώριζα, αλλά μιά φίλη συμβολαιογράφος, τσακ-μπαμ σε δυό ημέρες το τακτοποίησε. Και απ' εδώ αρχίζει το δράμα.
Ο Μπάμπης το βιολί του, με καθυστέρηση 3~4 μηνών, έδινε και κάτι τις έναντι.
Ερχεται και το πρώτο μπουγιουρντί, από το ΤΕΒΕ, να πληρώσω, και με έκπληξη βλέπω ότι το τίμημα της ασφάλισης σε σχέση με τα έσοδά μου, είναι κομματάκι τσουχτερό...δηλαδή άκουσον-φρίξον...20,000 δρχ. Δηλαδή όσα πλήρωνε και ο π.χ. Χ"νικολάου με τις μισθάρες του, να πληρώσει και ο μισθωτός των 80,000 δρχ. ΕΛΕΟΣ κυρ Κόντε(Κόντος ο Δ/τής του ΤΕΒΕ) λίγο μυαλό δεν έχετε? Εμ, από πού περίσσεψε για να...πάρετε κι εσείς?
Οι μήνες έτρεχαν, ο Μπάμπης πλήρωνε με το σύστημα...Κουρή, και το ΤΕΒΕ απαιτούσε.
Μαζεύθηκαν, μαζεύθηκαν τα απαιτητά ποσά του ΤΕΒΕ και έφθασαν στο ποσόν περίπου του 1,500,000 δρχ.
Μου στέλνουν και ένα χαρτί, μ' εκείνα τα "νόστιμα" απειλητικά που συντάσσονται από τις νομικές υπηρεσίες των "ασφαλιστικών" Ταμείων, ότι το χρέος σας ανέρχεται στο ποσόν κ.τ.λ. και εάν δεν το εξοφλήσετε εντός της αναγραφομένης προθεσμίας, θα προβούμε σε κ.τ.λ.
Ωραία όλα αυτά, αλλά άμα δεν έχω έσοδα, ή τα έσοδά μου είναι ισχνά, πώς να σας εξοφλήσω βρε παιδιά?
Οι διάφοροι "σύμβουλοι" φίλοι και τα ρέστα, μου είπαν να πάω να κλείσω τα βιβλία μου με το ΤΕΒΕ, να διαγραφώ κ.τ.λ. Αλλά για να κλείσουν τα βιβλία, θα πρέπει να τους εξοφλήσω, Εμ, πώς να τους εξοφλήσω, αφού ΔΕΝ έχω μία, γαμώ την ατυχία μου?
Εδώ σε θέλω μάστορη.
Κάποια ημέρα, καταφθάνει κι ένα "νόστιμο" χαρτάκι, που έγραφε ότι επεδικάσθη το ποσόν των κ.τ.λ. και εντός προθεσμίας τάδε, είσθε υποχρεωμένος να το εξοφλήσετε και τα ρέστα.
Και ο Κουρής έπρεπε να πληρώνει, αλλά...ΔΕΝ πλήρωνε...
Ο καιρός περνούσε, μέχρι που τα κυβερνητικά "σαΐνια" της εποχής, αποφασίζουν να απαιτήσουν τα χρεωστούμενα, με διακανονισμό.
Ε, έτρεξα κι εγώ να τύχω αποδέκτης του "ευεργετικού" αυτού συμβιβασμού, και μου κόβουν ένα κουστουμάκι, των 150 € μηνιαίως-είχαμε περάσει στην εποχή του € πλέον-το οποίον θα κρατούσε ούτε λίγο ούτε πολύ, 2 χρόνια και κάτι ψιλά...
Τους έδειξα και το...ολοκάθαρο μπλοκ εισπράξεων, βάσει του οποίου είχα να πληρωθώ από το...1995, και μου έκλεισαν τα βιβλία μέχρι εκείνη την χρονιά. Νάναι καλά τα παλληκάρια.
Εν τω μεταξύ εκκρεμούσε μήνυση του ταμείου από καιρό.
Ερχεται η κλήτευση, να παρουσιασθώ ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά ε, ήμουν ανακουφισμένος κομματάκι, διότι είχα αρχίσει να πληρώνω τα ποσά του διακανονισμού.
Παρευρίσκομαι στο Δικαστήριο, και όταν με καλεί η πρόεδρος ανακοινώνουσα τ' όνομά μου, ο νομικός εκπρόσωπος του ΤΕΒΕ, της δηλώνει ότι ο κλητευθείς κατηγορούμενος, ευρίσκεται εις διαδικασίαν αποπληρωμής μέσω διακανονισμού και κάτι σημείωσε εκεί η γραμματεύς του προεδρείου, και με αφήνουν ελεύθερο πάσης κατηγορίααας. Αυτά το 2003 ωραία?
Ολα καλά κύλησε και ο καιρός, εξόφλησα κανονικά και φθάνουμε στον Αύγουστο του 2008.
Ημέρα Τρίτη 19, και περί ώραν 14ην, πηγαίνω στον Πριόβολο, ν' αγοράσω κάποιες τσιμούχες για τις βρύσες και κάποια άλλα πραγματάκια.
Στην διαδρομή από τον Πριόβολο στο σπίτι χάνω το τσαντάκι με όοολα τα υπάρχοντα σ' αυτό + περίπου ένα 500άρι €. Ευτυχώς είχα προλάβει να ππληρώσω στην Τράπεζα την δόση του δανείου για την μοτοσυκλέττα. Πάλι καλά.
Εναγωνίως αφού τηλεφώνησα για ν' ακυρώσω πιστωτικές κάρτες κ.τ.λ. μετέβην εις το οικείον Αστυνομικόν Τμήμα, να δηλώσω την απώλειαν των Δημοσίων εγγράφων και τα ρέστα.
-Πώς λέγεσθε? Μ' ερωτά ο αξιωματικός.
Πληκτρολογεί τα στοιχεία μου και...κάτι δεν πάει καλά.
Με συνοδεύει στο επάνω όροφο, κι εκεί μου ανακοινώνουν ότι μμμ, εναντίον μου εκκρεμεί διακαστική απόφαση ερήμην μου, με ποινή φυλάκισης 8 μηνών από το...2003, λόγω οφειλής εις το ΤΕΒΕ.
Ωπα? Μα, Κύριοι έχει εξοφληθεί το χρέος αυτό από τον Ιανουάριο του 2006, όταν και επλήρωσα την τελευταίαν δόση.
-Ναι αλλά εδώ(στο διαβολομηχάνημα) ευρίσκεσθε χρεωμένος με αυτήν την ποινήν. Δυστυχώς είσθε υπό κράτησιν.
Κι αρχίζει το μαρτύριο...το μαρτύριο που κράτησε...19 ώρες.
Υπ' όψιν ότι λόγω εργασιών που έκανα στο σπίτι, η εμφάνισή μου ήταν...άστα να πάνε + το ότι δεν φορούσα και παπούτσια, απαραίτητο αξεσουάρ του αστικού "καθωσπρεπισμού"...
Επειδή κάθε κρατούμενο τον θεωρούν εν δυνάμει και ύποπτον φυγής, οι ματιές τους ήταν καρφωμένες επάνω μου συνεχώς διακριτικώς μεν αλλά...ενοχλητικώς δε, επειδή ευρισκόμην αδίκως σε αυτή την κατάσταση.
Σε λίγο με συνοδεία(φευ), έρχομαι σπίτι για να φορέσω παπούτσια, ένα πουκάμισο, και να πάρω το φορτιστή του κινητού τηλεφώνου, που θα μου ήταν απαραίτητο, για να διευκωλύνω τις επικοινωνίες μου. Τοσο πολύ στο κινητό δεν είχα μιλήσει άλλη φορά.
Ειδοποιώ αφεντικό, φίλους γνωστούς, και σε χρόνο ντε-τε, το είχαν μάθει όοολοι.
Ευτυχώς ο Μάριος(Φίλος) μου στέλνει έναν δικηγόρο(όσο νάναι η παρουσία υπηρέτου της Θέμιδος μετρά...) και ο οποίος αναλαμβάνει το ξεμπέρδεμα της υπόθεσης.
Προϊόντος του χρόνου, κι επειδή το οικείον τμήμα δεν διαθέτει χώρον κρατητηρίου, θα έπρεπε να με μεταφέρουν εις το Ν. Ηράκλειον. Εκεί μετάγονται οι κρατούμενοι των αστυνομικών τμημάτων τα οποία δεν διαθέτουν κρατητήρια.
Ευτυχώς κατόπιν παρεμβάσεως του Στάθη(γνωστός μου αστυνομικός) εκρατήθην στο οικείον, προκειμένου να διανυκτερεύσω, μέχρι την προσαγωγή μου στην ΓΑΔΑ, μετά στην Εισαγγελία και τα ρέστα.
Εκαθόμουν εκεί στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας, ο οποίος είχε και γραφική εργασία αρκετή η οποία κάποια στιγμή διεκπεραιώθη, και μου είπε ότι επειδή θέλει να βγεί έξω στο προαύλιο να καθήσει με τον φρουρό(τί να κάθεται να κάνει μόνος τους στο γραφείο?) θα πρέπει να με...σιγουρέψει με...βραχιολάκι στο κάγκελο του κλιμακοστασίου, διότι...διότι ναι μεν τον διαβεβαίωνα ότι δεν έχω λόγους να αποδράσω, αφού ήμουν πλέον πάσης αμφιβολίας, σίγουρος ότι η απαλλαγή μου την ημέρα που θα ξημέρωνε θα ήταν βεβαία, αλλά εκείνος δεν το γνώριζε, κι επειδή(όπως κομψά μου εδήλωσε)έχουν δει πολλά τα μάτια του, με κλείδωσε στο κάγκελοοο.
Το συναίσθημα δεν είναι και ότι καλύτερο...
Ευτυχώς επετράπη στον Κώστα(κατά κόσμον Μπάμπο)φίλο από 8ετίας, να καθήσει κοντά μου και να μου κάνει παρέα μέχρι το πρωί. Νάναι καλά και επιφυλάσσομαι να ανταποδώσω στο μέλλον.
Κατά τις 9 το πρωί, ξεκινάμε για την ΓΑΔΑ. Εκεί λοιπόν ψυχοπλακώνεσαι για τα καλά. Μιά αίθουσα γεμάτη κάθε λογής υπόκοσμο, εν αναμονή της διαδικασίας ελέγχου των δακτυλικών αποτυπωμάτων(τα οποία μου είχαν πάρει ήδη στο οικείον) τα οποία όμως ΔΕΝ τα πέτυχαν καλά, και μου ξαναπήραν στην ΓΑΔΑ, μετά φωτογράφηση απ' όλες τις πάντες, και εν συνεχεία στη Εισαγγελία ώπου αναμέναμε και τον συνήγορο με το βεβαιωτικόν έγγραφον του ΤΕΒΕ, ότι δεν χρωστώ πλέον.
Εκεί να ιδείς. Αλλη ψυχοπλακωτική κατάσταση.
Το...βραχιολάκι σε όλο του το μεγαλείο.
Σημ. Ευτυχώς εκτός από την δέσμευσή μου στο κάγκελο του κλιμακοστασίου την νύκτα, όλη η υπόλοιπη συνοδεία μου ήταν διακριτική-ανθρώπινη εκ μέρους των συνοδών μου και τους ευχαριστώ διά την κατανόηση που επέδειξαν. Ε, κάπου είχαν πειστεί από τα λεγόμενά μου ότι ήμουν αθώος κι έτσι δεν συνέτρεχε λόγος απόπειρας δραπετεύσεως.
Η συνέχεια τώρα. Καταφθάνει και ο συνήγορος Σωτήρης, με την βεβαίωση, αλλά έλα που κάποιο στοιχείο έλλειπε(πάλι?) και ξανά-μανά έτρεχε στην Αγ. Παρασκευή, για να του δώσουν άααλλο συμπληρωματικό χαρτί, προκειμένου η δύσκαμπτος δικαιοσύνη να πεισθεί περί της αθωότητάς μου και να με αφήσει ελεύθερον.
Το μαρτύριο εκεί στη Εισαγγελία κράτησε περίπου 3 ώρες, και κατά την 1 η ώρα επί τέλους είχα το απαλλακτικό χαρτί στα χέρια μου, το οποίον όμως διάβασον και φρίξον, θα πρέπει να φέρω μαζί μου συνεχώς, μέχρι κάποιος κηφήνας του δημοσίου αξιωθεί να πληκτρολογήσει τα καθέκαστα, και έτσι να σβησθεί η δίωξή μου απ' τα τερματικά της Αστυνομίας όοολης της Χώρας, διότι ακόμη είμαι..."καταζητούμενος", και ποιός ηξεύρει για πόσον καιρό ακόμη.
Σ' όοολη την διάρκεια των 19 ωρών "παρανόμου" κράτησης, έπινα μόνον νερό, ΔΕΝ χρειάσθηκε να πάω προς...νερού μου(καλό κι αυτό) διότι όταν με πνίγει η αδικία όοολες οι λειτουργίες φαίνεται αναστέλλονται(τίς οίδεν), και όοολος αυτός ο εφιάλτης θα μου μείνει αξέχαστος, που τώρα αποστασιοποιημένος έστω και για τόσο λίγο χρονικό διάστημα, αναλογίζομαι τους κρατουμένους του Γουαντάναμο καί τόσων άλλων περιοχών στον Πλανήτη μας, που κρατούνται δίχως να ξέρουν γιατί, και το χειρότερο δίχως να γνωρίζουν μέχρι πότε.
Σημ. Η ταλαιπωρία μου αυτή ήταν αποτέλεσμα της ολιγωρίας του(ποίου άραγε?) μανδαρίνου ο οποίος ...ως ώφειλε, να με απαλλάξει της ποινής, πληκτρολογώντας σχετικώς τα δέοντα από...5ετίας..."εξέχασεν"... Ε Λ Ε Ο Σ.
Και πούσαι. Ισως έχοντας αποβιώσει πλέον, στα τερματικά ακόμη να φέρομαι ως...καταζητούμενος...
Πιάστε τον...πούστη στο ΤΕΒΕ, ο οποίος έγραψε στ' αρχίδια του ή στο μουνί της(αναλόγως φύλου) την ενημέρωση προς την εισαγγελία, εάν όμως ενημέρωσε, τότε κόψτε τον κώλο της άλλης πουστάρας στην εισαγγελία, η οποία εάν έλαβε την εντολή να με διαγράψει από την «φυγοδικία» μου ΟΛΙΓΩΡΗΣΕΝ. Ε, βρείτε τα κουφάλες. Τώρα τί να βρείτε εις το κωλοχανείον ΕΛΛΑΣ...άστο...γαμώ την ατυχία μου.
ΥΓ Οσοι με αδίκησαν(εις εξ' εκείνων και ο Ωνάσης...) ΔΕΝ είχαν καλό τέλος γκε-κε, εμ πώς αλλοιώς?...
Wednesday, January 21, 2009
Αυτό θα πει Έλληνες! Φοβερό!
Νίκος Λίγγρης: Ο Ελλην Mr. ...χύμα...και βάλε...
Εάν διαβάσετε το...βιογραφικό του θα πείτε πώ, πώ και...γαμώ τους επι-στήμονες.
Και «έπεσε» στα χέρια μου ένα ΑγγγλοΕλληνικό-ΕλληνοΑγγλικό λεξικό των εκδόσεων...Φυτράκη...
Επειδή είμαι...ψαχτούρης(γενικώς), κοίταξα στο ΕλληνοΑγγλικό μέρος του βιβλίου να εύρω την λέξη ρίγανη.
Αμ, δε. Κι επειδή οι λέξεις από Ρ εις την Ελληνικήν είναι περίπου...200, έχει βάλει ο...αθεόφοβος...πάρετε να έχετε:
ραντάρ=radar
ρελαντί=slow motion
ρεπερτόριο=repertory
ρεφραίν==refrain
καθώς και...άλλα μύρια όσα τραγελαφικά αλλά...αλλά την «ταπεινή» ρίγανη δεν την περιέλαβε, που να τον περιλάβουν και να τον...
Σ' αυτόν τον ανεκδιήγητο «καθηγητή» εκ Κρήτης(φευ), επέλεξε ο Φυτράκης να επιμεληθεί το λεξικό του. Ε Λ Ε Ο Σ...
Εάν διαβάσετε το...βιογραφικό του θα πείτε πώ, πώ και...γαμώ τους επι-στήμονες.
Και «έπεσε» στα χέρια μου ένα ΑγγγλοΕλληνικό-ΕλληνοΑγγλικό λεξικό των εκδόσεων...Φυτράκη...
Επειδή είμαι...ψαχτούρης(γενικώς), κοίταξα στο ΕλληνοΑγγλικό μέρος του βιβλίου να εύρω την λέξη ρίγανη.
Αμ, δε. Κι επειδή οι λέξεις από Ρ εις την Ελληνικήν είναι περίπου...200, έχει βάλει ο...αθεόφοβος...πάρετε να έχετε:
ραντάρ=radar
ρελαντί=slow motion
ρεπερτόριο=repertory
ρεφραίν==refrain
καθώς και...άλλα μύρια όσα τραγελαφικά αλλά...αλλά την «ταπεινή» ρίγανη δεν την περιέλαβε, που να τον περιλάβουν και να τον...
Σ' αυτόν τον ανεκδιήγητο «καθηγητή» εκ Κρήτης(φευ), επέλεξε ο Φυτράκης να επιμεληθεί το λεξικό του. Ε Λ Ε Ο Σ...
Subscribe to:
Posts (Atom)
